Anulan a sanción de 222.000 dólares por compartir 24 cancións a través de KaZaA

Jammie Thomas saíndo do xulgado tralo xuízo que tivera lugar en 2007

En outubro do ano pasado un tribunal de Minnesotta condenou a Jammie Thomas a pagar 222.000 dólares por compartir 24 cancións a través da rede KaZaA, o que as entidades de xestión de dereitos de autor aplaudiron no seu momento, pero a loita xudicial está lonxe de rematar e un xuíz desbotou a sentenza anterior por considerar que o feito de compartir unha canción a través da Internet non constitúe en si mesmo unha infracción dos dereitos de reprodución das obras, pois é preciso que se demostren as transferencias dos temas musicais (e non só a súa posta a disposición doutros usuarios de redes P2P).
Lembremos que o veredicto anterior estimaba impuxo unha sanción de 9.250 dólares por canción compartida, pero esta multa tería que ser proporcional ao número de descargas dos temas, de terse producido algunha, o que a acusación (a RIAA, equivalente norteamericano á SGAE) non demostrou ata o momento.
Agora o xuízo terá que repetirse, e parece que concluirá coa absolución de Thomas, posto que demostrar as transferencias reais dende o equipo da acusada non parece que sexa tecnicamente posible, pois as descargas verificadas corresponderían ás dos propios investigadores da RIAA (e que non parece razoable que se poidan imputar á acusada, posto que se fixeron a instancias da propia industria discográfica).
Cómpre indicar que a sentenza do ano pasado parecía claramente desproporcionada, xa que as descargas a través de KaZaA realizadas por Jamie Thomas corresponderían a uns 3 discos compactos, polo que o dano para a industria apenas podería superar os 50 dólares, de aí que unha sanción de 222.000 dólares pareza algo surrealista. Tamén hai que lembrar que o caso de Thomas é só un dos máis de 30.000 que iniciaron contra usuarios de KaZaA, pero na súa meirande parte remataron en acordos extra-xudiciais que contaron con bastante publicidade (pois os acusados aceptaran compensar economicamente á RIAA) polo que esta sería a primeira ocasión na que se xulga seriamente a un usuario da rede P2P KaZaA nos EE.UU., dando a impresión de que os argumentos utilizados pola industria discográfica nos últimos anos non estaban debidamente fundamentados, e a campaña de acoso aos usuarios deste tipo de redes parece ser totalmente inútil (o fenómeno medrou enormemente co espallamento da banda larga nos fogares).